Picture taken 5 minutes before I left the room where I slept during my 13 night stay in NYC. Ahead of me a 13 hours journey going home.
Photograph: 05/1/2011, New York Cidela B&B, 10.32 am.
Photographic sketch book made by the Dutch photographer Jaap Bijsterbosch. Oogenblikjaap means just a moment Jaap, but also eye and view Jaap. So dear visitor, stay awhile and have a look around!

New York ligt op de geografische hoogte van Barcelona. Dat betekent dat in mei de zon rond het middaguur hoog aan de hemel staat. Gevolg: grote, massieve schaduwvlekken onder de bladerdekken van de bomen in Central Park op zondagmorgen.
Morgen vertrek ik uit Nieuw York. Tja, ik kon de verleiding niet weer staan om een zelfportret met een deel van de skyline van Manhattan te maken. Weggaan stemt melancholiek, over 24 uur thuis te zijn stemt zeer vreugdevol: Het weerzien met de geliefden!
Gisteren een dag naar Washington geweest. En ja, ik heb het Witte Huis gezien. Heel ver weg, want de Amerikanen zijn duidelijk paranoia. Toen de helikopter (Ja die heb ik ook gezien) met Obama landde op het gazon, moest iedereen nog verder weg…
Het was gisteren heet in de stad. Keihard licht, geen wind waardoor de uitlaatgassen tussen de gebouwen bleven hangen. Benauwend. Daarom ging nog een keer naar Coney Island. Daar was het frisjes en het strand was vrijwel uitgestorven. Beetje desolaat sfeertje.
Er zijn wijken in New York, die keurig zijn, er zijn er ook die nogal rommelig ogen. En denk niet dat je een stevige wandeling kunt maken. Nee, om de 100 meter duikt een stoplicht op en in tegenstelling tot soms in Nederland staan de verkeerslichten altijd ingesteld op het autoverkeer. Niet dat dat veel uitmaakt, het verkeer staat toch regelmatig muurvast.
New York is een mierenhoop. Mensen rennen bijna. Haast, Haast is het sleutelwoord. Of ze lunchen. Mensen met wat meer geld zitten in een restaurant, mensen met minder zoeken een plekje in de zon. En al die mensen moeten ’s avonds weer naar huis. Rush hour is ook ook echt Rush hour. Daarbij is spitsuur maar een gezapig aftreksel. Misschien wel beter, want de hartaanval is hier nog steeds doodsoorzaak no 1.
’t Is een beetje een kleine afbeelding, maar klik hier om de foto te zien die Robert Frank in 1958 op Coney Island maakte. Het doet je dan nogal wat om 53 jaar later op zo’n beetje dezelfde plek een foto te maken. Let op het lullige namaak palmboompje. Dat was er niet in Frank zijn tijd.
Gisteren na een rustige vliegreis aangekomen. Binnen 3 kwartier door de douane heen. New York voelt, ondanks dat ik er voor de eerste maal ben, heel vanzelfsprekend aan. Komt natuurlijk door alle beelden uit tv-series, fotoreportages, speelfilms. Stad voelt als een warm bad.
Deze foto van mij uit de serie “Vanwege Fragmentarische Aard” zal onder de titel “Train stops at the station 06/27/2010 5.51 PM” te zien zijn op de tentoonstelling “Dutch Delight”, welke te zien zal op het NEWYORK Photofestival van 11 t.m 15 mei a.s.