Hollandse treincoupé.

Je zult het misschien niet meteen zien (even klikken op de foto helpt wel), maar dit drieluikje is echt samengesteld uit drie verschillende foto's.

Zoek de verschillen.
Foto: Arnhem-Utrecht. 25/01/08. 16.03 uur.

Wasgoed.

Beide foto's gaan over wasgoed. Beide foto's kenmerken zich door een strakke organisatie van de compositie. Bij de foto uit Dublin speelt ook het Beslissende Moment een rol. Al vind ik bij de foto uit Diemen het Beslissende Detail een rol spelen.
Er zit bijna 20 jaar tussen de foto's.
Foto boven: Dublin. Augustus 1987.
Foto onder: Diemen. Oranjeplantsoen. 23/1/08. 15.44 uur.

Romantisch!

Op het kleine plaatje kun je zien wat Hripsimé Visser in 1995 over mijn werk schreef (In het boek 17 visies op Noord-Holland). Inderdaad, er zijn meer mensen die dat zeggen. Zelf heb ik dat gevoel niet zo, zeker niet als ik aan het fotograferen ben. Als ik mijn werk zie, ja er zitten romantische elementen in. Als je romantiek maar niet ziet als dweepziek of zoiets. 't Is meer gevoeligheid voor sfeer. Sommigen verwarren dat met romantisch.
Overigens ben ik niet het type voor etentjes bij kaarslicht. Wel voor gezellige maaltijden waar de sfeer goed is.
De foto's zijn uit een opdracht uit 1993 van de provincie Noord-Holland: “De IJzeren Weg in Noord-Holland”. Enkele beelden daarvan kwamen in het boek terecht.
De onderste foto kon ik alleen maken omdat het die dag extreem koud was. Het vroor 7 graden overdag met een gevoelstemperatuur van -20. Daardoor was het stationplein leeg. Normaal hingen er vrijwel altijd mensen rond. En ik wilde een beeld zonder mensen.
Foto boven: Obdam. 17/1/94.
Foto onder: Hoorn Kersenboogeerd. 17/2/94.

Hollandse treincoupé.

Strangers in a train, maar op elkaars lip.
Foto: Amsterdam-Diemen.18/1/08. 16.58 uur.

Diemer Landschap.

GRIJS. GRIJS. GRIJS.

Raar woord eigenlijk, grijs. Een soort kruising tussen grauw en ijs. Een echt Hollands woord, alsof het geen partij kiest. Past in deze afschuwelijk saaie winter. Om er de eeuwige Hollandse winterblues van te krijgen.
Foto: Vogelweg. 17/01/08. 14.22 uur.

Zoo.

In de jaren 80 van de vorige eeuw heb ik, zoals eerder vermeld op dit blog, een aantal fotoreizen door Groot-Britannië gemaakt. Ik ging naar publieke ruimtes met menselijke aktiviteit. Het reizen ging met het openbaar vervoer, slapen deed ik een tentje, over romantiek gesproken.
Op een dag regende het pijpenstelen. Het plan om naar het strand van Margate te gegaan verviel. Om niet al te nat te worden ben ik naar de Whipsnade Zoo gegaan. Bij het dolfinarium kon ik deze foto maken.
Ik heb deze van oorsprong analoge foto gedigitaliseerd door een barietafdruk met een digitale camera te fotograferen op een grote resolutie.
De enorme kontrastomvang in het onderwerp kon indertijd door negatieffilm (Ilford-HP5+) worden verwerkt. Het is de vraag of de gemiddelde digitale camera dit onderwerp ook had aangekund. Het was in de doka een lastige druk, omdat op het negatief de toeschouwers zwaar onderbelicht waren en de dolfijn erg overbelicht was. Veel doordrukken en spelen met de gardatiefilters dus.
Foto: Whipsnade Zoo. (GB). Augustus 1986.

Hollandse treincoupé.

Op Buitenkunst heb ik vaak gesprekken over waar je fotografie in het spectrum van de kunstdiciplines moet plaatsen. Velen zetten het opzij van de beeldende kunst als een beetje zielig familielid van tekenen en schilderen. Nu heeft fotografie wat bijv. beeldopbouw betreft veel dingen van tekenen en schilderen overgenomen (andersom trouwens ook! , zie bijv. Breitner) maar fotografie met haar verhalende elementen over de werkelijkheid is een dicipline, die bijv. grenst aan film, of literatuur. Maar vooral is fotografie een medium met eigen wetmatigheden. En ja soms is het kunst, soms niet. Maar daar wil ik het een andere keer over hebben.
Foto's Hoorn-Amsterdam. 18/1/08. 16.15 uur.

Werkelijkheidsbeschrijvende Fotografie!

“DE werkelijkheid bestaat niet. Alleen persoonlijke waarnemingen van die werkelijkheid”.
Ik weet niet meer van wie deze uitspraak was, maar ik moest er aan denken toen Martin Harlaar en ik een fotoselektie aan het maken waren voor het artikel in lexicon van de Leidse Universiteit. (zie ook 5 januari jl op dit log).
Wanneer er dan door de huiskamer verspreid een stevige voorselectie ligt dan valt op dat de 2 grote constanten in mijn werk nl het weergeven van landschap & het weergeven van mensen in de publieke ruimte al vanaf het begin aanwezig waren.
Verder veel zwart-wit. Pas bij de digitale techniek doet bij mij kleur echt haar intrede. Maar dat heeft alles te maken het feit dat je nu ook bij kleur qua resultaat bijna alles in de eigen hand kunt houden.
Ik ben dus geen enscenerende fotograaf. Ooit verzon ik voor een workshop de term werkelijkheidsbeschrijvende fotografie. Dat is op mijn werk van toepassing.
Foto's: 15/01/07. 13u35. Meerkoet Diemen.

Diemer Landschappen.

Allerdaags was het eerste uitgangspunt voor deze foto's.
Ritme en herhaling van elementen was het beeldend middel.
Het verbinden van plekken bestemd voor verschillend gebruik in 1 beeld een tweede uitgangspunt.
Daarbij natuurlijk mijn voorliefde voor parkeerplaatsen op foto's.
& denk nou niet dat dit allemaal door mijn hoofd flitst als ik deze foto's maak. Ik kwam op de plek omdat ik behoefte had aan frisse lucht en een wandelingetje maakte, en natuurlijk de camera meenam.
(Het zijn de zelfde flatgebouwen, de bovenste is van de zuidkant, de onderste van de noordkant)
Foto boven: Tobias Asserlaan. 14/01/2008. 12.04 uur.
Foto onder: Achter de Tobias Asserlaan. 14/01/2008. 11.42 uur.

Nachteisenbahn Densborn.

In 2001 bracht de familie Bijsterbosch een week door in de Eiffel. Overdag werd er fiks gewandeld door de heuvelachtige bossen. 's Avonds zaten we op het terras van de villa, waarvan we het onderstuk hadden gehuurd. De stilte werd slechts doorbroken door onze kinderen, die vaak met een soort trapauto de oprit afroetsten (het huis lag wat hoger aan de weg) en een enkele trein op de spoorlijn door het dorp. Als de kinderen op bed lagen ging ik soms fotograferen.
Densborn ligt aan de spoorlijn Keulen-Trier.
Het zijn analoog gemaakte foto's met soms belichtingstijden tot 15 minuten.
Alle foto's: Densborn. Augustus 2001

saai?

Utiliteitsbouw, zoals hier in het bedrijvenpark van Diemen, is meestal saai. Immers doelmatigheid staat voorop. Bij de soort industrie, die je hier op het Verrijn Stuart terrein aantreft, is een dure uitstraling ook niet aan de orde.
Toch kan juist die bouw zonder al te veel franje soms leiden tot onverwachte noem het maar schoonheid. En dat op een grijze januaridag.
Vraag: is dit nog landschapsfotografie?
Foto boven: Visseringweg Diemen. 7/01/2008. 12.07 uur.
Foto onder: Verrijn Stuartweg Diemen. 7/01/2008. 12.27. uur.

Uit de oude doos: The Maze.

Engelsen zijn gek op doolhoven. Men vindt er vele, verspreid over het land. Met name in het zuiden.
Stel je bij deze foto maar het gegil van kinderen voor.
Voor ongeruste ouders, die wilden weten waar hun kind zich in de doolhof bevond, was er opzij een verhoging als uitkijkpunt.
Daar heb ik mijn foto gemaakt.
(Het engelse woord voor doolhof is maze. Dat is volgens mij verwant aan maas, zoals in mazen in de wet. Taalkundigen mogen mij corrigeren)
Foto: Isle of Whight. Juli 1987.

Diemer Landschappen.

De crux van deze foto's wordt gevormd door de hoogspanningsleidingen.
Mede dankzij de mist, waardoor je geen masten niet ziet, leiden de draden van nergens naar negens.
Dit roept een vervreemdend effect op.
Foto boven: Nabij Molenwatering. 20/12/2007. 12.13 uur.
Foto onder: Nabij Molenwatering. 21/12/2007. 11.52 uur.
(Klik even op de foto om het goed te zien.)

Bomen.

Begin jaren negentig van de vorige eeuw trok ik met statief en kleinbeeldkamera met zwart-wit film het bos in. Het ging me daarbij vooral om de weergave van het licht tussen de bomen. Omdat te benadrukken heb ik veel dubbelopnames op het zelfde negatief gedaan met een licht verschil in scherpstelling, Geeft, mede door het 20mm objectief wat ik gebruikte, een vervreemdend effect. Sommigen vonden mijn bomen vooral somber, ik vond en vind sommigen vooral sterk en raadselachtig. Zoals ik het bos nog steeds vind.
(voor een artikel voor het lexicon van de Leidse Universiteit, wat Martin Harlaar zeer respectvol aan het schrijven is, digitaliseer ik een deel van het analoge archief. Vandaar dat deze beelden nu op het log komen. Ook omdat de bovenste foto een vormovereenkomst heeft met het bovenste Diemer Landschap uit het vorige bericht. Jullie zullen nog wel meer oud werk gaan zien de komende tijd).
Foto boven: Bos bij Bakkum. Juni 1993.
Foto onder: Bos bij Heveadorp. Januari 1992.

Diemer Landschappen.

Deze beide beelden moeten het o.a. van ritme hebben. Bij de bovenste foto is het een woest en ogenschijnlijk nergens naar toe leidend ritme van wilde takken met enkele rode besjes.
Bij onderste is een strak ritme van raampartijen en een geometrische voorgrond in het spel.
In beide foto's speelt een geparkeerde rode auto een rol.
Ze zijn allebei vrijwel even laat genomen, maar wel in verschillende jaren.
Foto boven: Diemerpolderweg. 1/1/08. 16.27 uur.
Foto onder: Julianaplantsoen. 29/12/07. 16.25 uur.

2008!

Het Allerbeste dus in 2008!