Toen ik gisteravond terugfietste van Buitenkunst en op het plekje kwam van de foto van 23 augustus brak ineens de zon even door. Weer was daar de magie van het Hollandse Licht. Die magie bleef tot Zwolle.
Vandaag vertrek ik naar Buitenkunst voor het geven van workshops op het laatste weekend van het seizoen. Maandag ben ik weer op dit weblog terug.
De fotograaf wordt steeds meer een acteur in zijn eigen filmstill. Dat is het magische van fotografie: Men kijkt in een spiegel, verwondert zich, trekt een zonnebril uit de staander, zet die op de neus en is verbaasd is over het vreemde personage wat daar staat. De camera wordt te voorschijn gehaald en voilá, weken later denk ik: “Die man in de spiegel, met dat kleine cameraatje, ben/was ik dat?”
Over de serie: “Van Voorbijgaande Aard”:
Op een avond fietste ik van Kampen naar Zwolle, om daar de fiets en mezelf op de trein naar huis te zetten. Toen ik even stopte om wat te drinken was daar plotseling een zonneplekje, Hollands Licht kan dus nog steeds toveren.
Zo warm als het gisteren in Nederland was, was het dus elke dag op Cyprus. Geen droge warmte, maar net zo drukkend als gisteren hier, omdat de warme wind daar meestens uit westelijke richting kwam en komt, over het warme Middellandse Zeewater.
“ Het was er overdag vaak zo warm, dat men maar 1 ding kon doen:
Pontjes zijn helaas een uitstervend middel om een rivier te passeren. Het is bijzonder prettig om een fietstocht even te onderbreken & de rust van het golvende water te ervaren.
